در ابتدا، برای درمان زخم مزمن از پانسمانهای زخم استفاده می کنیم، اگر با وجود مراقبت، زخم بهبود نیافت، از درمان های ویژه دیگری که وجود دارند استفاده می شود.
علاوه بر درمان بیماری زمینه ای و مراقبت از زخم، تسکین درد هم مهم است. در بسیاری از افراد مبتلا به زخم های مزمن با روند بهبود ضعیف، پشتیبانی روانی را نیز باید انجام شود.
اهمیت شستشو در درمان زخم
معمولاً با استفاده از سرم محلول نمکی، زخم شستشو می شود. به طور کلی، در مورد مزایا و معایب محلول های مختلفی که برای شستشوی زخم ها استفاده می شود و اینکه آنها چگونه بر روند بهبود تأثیر می گذارند، اطلاعات کافی در دست نیست. همچنین هنوز مشخص نیست که آیا می توان از آب لوله کشی شهری برای شستن زخم ها استفاده کرد. البته در این مورد کیفیت آب شهری بسیار مهم است.
دبریدمان
هنگام درمان زخم های مزمن، پزشکان یا پرستاران اغلب بافت های مرده یا ملتهب را باید بردارند. که به این کار دبریدمان گفته می شود. این بافت با استفاده از ابزارهایی مانند قیچی، کورت یا تیغ جراحی برداشته می شود. برای پاکسازی زخم ، بعضی اوقات از هیدروژلها و یا دبریدمان آنزیماتیک نیز استفاده می شود.
زخم را می توان با استفاده از جت آب فشار قوی نیز تمیز کرد. شکل دیگر دبریدمان شامل استفاده از گونه های خاصی از مگس (لارو مگس) است که به طور خاص برای اهداف پزشکی پرورش داده می شود. لاروها، روی زخم قرار می گیرند. آنها بافتهای مرده را از روی زخم پاک می کنند.
از آنجا که دبریدمان اغلب دردناک است، از بی حسی موضعی برای بی حس کردن زخم استفاده می شود. در صورت انتظار درد شدیدتر، قبل از درمان می توان از مسکن نیز استفاده کرد. زخمهای بزرگتر گاهی تحت بیهوشی عمومی دبرید می شوند. تحقیقات کافی در مورد مزایا و معایب تکنیک های مختلف دبریدیمان وجود ندارد تا بتوانید بگویید که چقدر موثر هستند.
پانسمان زخم
هنگامی که زخم تمیز شد، با پانسمان پوشانده می شود. مبنای پانسمانهای جدید بر حفظ رطوبت بهینه محیط زخم است و برای این منظور می توان از پانسمانهای زیر بهره برد:
- هیدرو فیلم ها
- هیدروژل ها
- پانسمان های هیدروکلوئیدی
- پانسمان آلژینات حاوی نقره
- پانسمان های فوم
- هیدرو فایبرها
- پانسمانهای عسل
- پاسمانهای بیولوژیک مانند کلاژن یا پرده آمینوتیک
پانسمان زخم چطور عمل میکند؟
از پانسمان برای جذب ترشحات اضافی زخم و محافظت از آن در برابر عفونت استفاده می شود. آنها معمولاً چند روز روی زخم میمانند. پانسمان پس از اشباع از ترشحات و یا جابجا شدن باید تعویض شود. درمانگران زخم با توجه به شرایط زخم مناسبترین پانسمان را انتخاب و استفاده می کنند.
همچنین برخی از پانسمانها حاوی فاکتورهای رشد هستند. این مواد شبه هورمونی، به منظور کمک به روند بهبود زخم از طریق رشد سلولهای بدن مورد استفاده قرار می گیرند. اما مطالعات کافی وجود ندارد تا بتوان گفت که آیا درمان با فاکتورهای رشد موثرتر از مراقبت های معمول از زخم برای زخم های پای دیابتی و انواع دیگر زخم های مزمن است.
عسل در درمان زخم مزمن
از عسل به طور سنتی در مراقبت از زخم استفاده می شود. خاصیت آنتی باکتریال عسل در بهبود زخمها بسیار موثر است. امروزه انواع مختلف عسلهای پزشکی در بازار موجود است که درمانگران در درمان زخمها از آنها بهره می برند.
جوراب های فشاری و بانداژهای فشاری
در زخمهای وریدی یکی از ارکان درمان استفاده از جوراب های فشاری یا بانداژهای فشاری می باشد که می توانند به بهبود سریع زخم کمک کنند. فشار جوراب و بانداژ به رگها کمک می کند تا خون را به قلب برگردانند و گردش خون را بهبود می بخشد.
آنتی بیوتیک ها
در صورت وجود عفونت در زخم احتمال بهبود زخم بشدت کاهش می یابد. بسته به شدت عفونت، ممکن است آنتی بیوتیک در نظر گرفته شود.
اکسیژن درمانی هایپرباریک
در اکسیژن درمانی هایپرباریک، فرد مبتلا به زخم به یک اتاق مخصوص می رود تا تحت فشار زیاد اکسیژن تنفس کند. این به منظور افزایش غلظت اکسیژن در خون آنها و بهبود جریان خون در ناحیه زخم است.
