روش درمانی پی آر پی

پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) یک فناوری درمانی نوین است که به دلیل پتانسیل تحریک و تسریع بهبود بافت، در پزشکی جدید کاربرد فراوانی دارد. PRP یک محصول بیولوژیک اتولوگ مشتق شده از خون بیمار است و پس از فرآیند سانتریفیوژ بخشی از پلاسما با غلظت پلاکت بالاتر از خون در گردش به دست می آید. پلاکت ها به لطف عملکرد هموستاتیک و وجود سیتوکین ها و فاکتورهای رشد، نقش مهمی در روند ترمیم زخم بازی می کنند.

چندین فاکتور رشد وجود دارد که در روند بهبود زخم نقش دارند، از جمله فاکتور رشد مشتق از پلاکت (PDGF) ، فاکتور رشد اپیدرمی (EGF) ، فاکتور رشد فیبروبلاست (FGF) ، فاکتور رشد شبه انسولین (IGF1 ، IGF2) ، فاكتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) ، فاكتور رشد تبدیل (TGF-β) و فاكتور رشد كراتینوسیت ها (KGF). تاکنون فقط PDGF توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) و توسط مقامات اروپایی (EMEA) برای استفاده بالینی در بیماران تصویب شده است.