زخم مقعد چگونه درمان می شود؟

زخم های مقعدی شکاف هایی در بافت پوششی مقعد هستند که میتوانند باعث درد و خونریزی مقعدی شوند و خطر عفونت را افزایش دهند و درمان زخم مقعد را سخت تر کنند.

طبق گزارشات کلینیک زخم فرسام هنگامی که زخم مقعدی ایجاد میشود، مهم است که در اسرع وقت به درمان بپردازید. این امر بیماران را تسکین میدهد و خطر عوارض بعدی را کاهش می دهد. امروزه، طیف گسترده ای از گزینه های درمانی جراحی و طبی برای درمان زخم مقعدی وجود دارد.

درمان زخم مقعدی

زخم های مقعدی غالباً از عوارض بیماری کرون هستند اما ممکن است در نتیجه شرایطی مانند بیماری های مقاربتی و شکاف های مزمن مقعد، که پارگی در مجرای مقعد است نیز ایجاد شوند. بدون درمان، زخم های مقعدی میتوانند منجر به خونریزی مقعدی، عفونت و درد به خصوص در حین حرکات روده شوند.

درمان های زیادی برای زخم مقعدی وجود دارد، از جمله درمان های جراحی و غیر جراحی. به طور کلی، ابتدا از درمان های غیر جراحی استفاده میشود.

نوع درمان مورد استفاده به شدت زخم مقعدی بستگی خواهد داشت. با این حال، اگر زخم ها ادامه یافت و به درمان های غیر جراحی پاسخ نداد، ممکن است درمان جراحی توصیه شود.

درمان زخم های مقعدی با تغییر شیوه زندگی

• زخم های مقعدی بعلت یبوست، مدفوع سفت و کشیدگی هنگام اجابت مزاج ایجاد می شود. حتی زمانی که زخم مقعدی دلایل دیگری داشته باشد، این عوامل  می توانند زخم را تشدید کرده و در بهبود آن اختلال ایجاد کنند.
• ایجاد تغییراتی ساده در سبک زندگی می تواند از یبوست جلوگیری کرده و دستشویی رفتن را آسان کند. برخی از تغییرات ساده که می توانند به تسکین درد، بهبودی و جلوگیری از بازگشت زخم مقعدی کمک کنند:
• هیدراته ماندن: هیدراته ماندن با نوشیدن مقدار زیادی آب می تواند به جلوگیری از یبوست کمک کند.
• خوردن فیبر زیاد: فیبر به نرم ماندن مدفوع کمک می کند، دفع راحت مدفوع بهبودی زخم را آسان می کند. فیبر ممکن است از طریق غذاهایی مانند میوه ها، سبزیجات و آجیل ها یا از مکمل های غذایی فراهم شود.
• تلاش برای تحمیل فشار در حین حرکات روده: فشار آوردن در حین حرکات روده با فشار آوردن بر روی مقعد می تواند باعث باز شدن زخم در حال بهبودی شود.

درمان غیر جراحی برای زخم های مقعدی

درمان های موضعی و داروها اغلب در درمان زخم مقعدی موثر هستند.

• کرم های بی حسی موضعی: کرم های بی حس کننده موضعی، مانند هیدروکلراید لیدوکائین، میتوانند در هنگام بهبود زخم به کاهش درد کمک کنند.
• نیتروگلیسیرین: ممکن است بصورت استعمال خارجی در بافت مقعدی برای افزایش جریان خون در بافت استفاده شود و به بهبودی کمک کند.
• تزریق BOTOX®: ممکن است BOTOX برای شل شدن عضله اسفنکتر مقعدی و کاهش اسپاسم تزریق شود.
• داروهای فشار خون: داروهای فشار خون، مانند نیفدیپین و دیلتیازم، با کمک به شل شدن اسفنکتر مقعدی، به بهبود زخم های مقعدی کمک میکنند.

درمان جراحی برای زخم های مقعدی

هنگامی که زخم های مقعدی مزمن هستند و با درمان غیر جراحی و تغییر سبک زندگی بهبود نمی یابند، یا علائم آن شدید است، عمل جراحی می تواند اقدام درستی باشد.

روش جراحی که معمولاً برای زخم مقعدی انجام می شود، اسفنکتروتومی داخلی جانبی یا LIS نامیده می شود. در طی روش LIS ، ناحیه کوچکی از عضله اسفنکتر مقعدی بریده می شود. این به کاهش درد، اسپاسم و ترمیم بافت کمک می کند. درمان جراحی یکی از موثرترین درمان های زخم های مزمن مقعد است.

اگر هنگام حرکات روده ای احساس درد یا خونریزی می کنید، مهم است که به دنبال تشخیص و درمان باشید. بدون درمان، شرایط ممکن است بدتر شود و نیاز به درمان تهاجمی تری داشته باشید.